Teknoloji günümüzde olmazsa olmazlardan iken; aileler tarafından bir şikayet unsuru haline gelmiştir. Aile içi iletişimi koparan; çocuklarda algı ve odaklanma sorunu oluşumuna neden olan ve sabretme kat sayısını daha da düşüren bir etken olarak teknoloji karşımıza çıkmaktadır.

Bu kadar olumsuz etkileri varken bir yandan da etkili olarak kullanılması gereken bir araç haline gelmiştir. Ancak amaç değil de araç haline dönüştürmek adına ne yapmalıyız?

Öncelikle çocuklarınızın gidip mağazadan o teknik aletleri alacak bir kazancı vs olmadığını hatırlayarak başlamak gerekmektedir; çünkü hem sizlerin aldığı teknolojik aletlerken o aletler sonrasında bir krize yol açmaktadır. Oysaki çocuklarınızın mağazaya gidip de ‘ben şu model, şu özelliği olan, şu fiyata aletten istiyorum’ diyip alma gibi bir imkânları olmamaktadır. Kendi almış bulunduğumuz teknik envanterler sonrasında sorun olmaktadır.

Zararlarını özellikle ayrıntılı olarak vurgulamak istiyorum ki işin ciddiyetinin farkına varabilelim. Psikolojik olarak etkilerinin yanında fiziksel olarak radyasyon yüklenen körpecik bünyeler. İlk olarak sürekli teknolojiyle olan çocuklarda kalp krizi riskinde artış görülmektedir. Ayrıca ileride alzheimer, hafıza zayıflığı gibi rahatsızlıkları da beraberinde getirmektedir.

Bir diğer önemli nokta ise; sürekli kanal ve oyun değiştirme arzusu olan çocukların, hemen sıkılmaya başlamalarıdır. Teknolojinin aşırı kullanımı; gelişim geriliği, çocukluk depresyonu, anksiyete, dikkat eksikliği, otizm, bipolar da aralarında olmak üzere birçok sendromu tetikleyebiliyor. Bunun yerine top oynansa, spor yapılsa vs. daha çok katkısı bulunmaktadır. Çünkü bedensel aktiviteler dikkati toplamada destek olmaktadır.

Hep ileriki dönemlere istinaden düşünmek durumundayız ki; görünen tablo işlem yapamayan ve okuduğunu anlamakta zorlanan, çabuk sıkılan, odaklanma sorunu yaşayan çocuklar. Sürekli veri yüklemesi, yeni oyun ve görsel sunumlar tek başına verimli olmayacaktır. Çünkü asıl bilgi alımı; bunları algı sürecinden geçirip deneyimleyerek pratiğe dönüştürmekten geçmektedir.

Peki bu teknoloji kaçınılmaz bir son, tamamen yok etmek mümkün değil; o zaman ne yapmalıyız? Tabii ki tamamen ortadan kaldırılamayacak bir unsur teknoloji, ancak bunu sınırlamak biz ebeynlerin elinde.

Yaş gruplarına göre koyulacak sınırlar değişmektedir;

0-2 yaş grubu; mümkünse teknolojiyle tanışmasın; çünkü dil gelişimi açısından bu çok önem arz etmektedir.

2-5 yaş grubu; en fazla bir saat ve saldırganlık içermeyen görseller bulunan şeyleri izleyebilirler.

6-18 yaş ise öncelikli olarak yapmaları gereken derslerini yapıp, sonrasında 2 saat izlemek yeterli olacaktır.

Bu konuyu göz ardı etmemelisiniz; başta net sınırlar koyarken yaşadığınız krizler ya da siz iş yaparken çocuğunuz sabit dursun diye verdiğiniz teknolojik aletler; vereceğiniz her karar çocuğunuzun geleceğidir.

Uzman Klinik Psikolog Fundem Ece Kaykaç

http://facebook.com/psikolog.fundem

instagram.com/psikolog.fundem.ece

www.marifetlikadinlar.net için Uzman Klinik Psikolog Fundem Ece Kaykaç
tarafından hazırlanmıştır. marifetlikadinlar.net KAYNAK gösterilmeden kullanılamaz.