Çocuklarda Kardeş Kıskançlığı

Çocuklarda Kardeş Kıskançlığı

Kıskançlığı sevilen birini başkası ile paylaşmaya katlanamamak olarak tanımlayabiliriz. Sadece çocuklarda değil yaşamın her döneminde görülebilen ve içgüdüsel olan bir durumdur. İki yaşından itibaren çocuklar bu duyguyla tanışmaya başlarlar. Şüphesiz ki bu çocuğu son derece mutsuz eder.

 

Çocuk artık daha az sevildiğini, eskisi kadar iyi olmadığını düşünmeye başlar. Özellikle yeni doğan kardeş ile birlikte kıskançlığın boyutu bazen çocuklarda davranış bozukluklarına bile neden olabilecek şekilde artmaktadır.

 

Kardeş Kıskançlığının Nedenleri Nelerdir?

Kıskançlık temelde güvensizlik duygusundan kaynaklanmaktadır. Kardeşin doğumuna kadar geçen sürede çocuğa gösterilen ilginin bir anda kardeşe yönelmeye başlaması çocuğu rahatsız eder. Aynı zamanda büyük çocuğa ayrılan zaman kardeşin gelmesiyle birlikte mecburen azalır. Bu durum çocukta kardeşe karşı gibi görünen ama aslında anne ve babaya karşı olan bir öfkeye neden olur. Kardeşler arasındaki yaş farkının az olması da kıskançlık duygusunun boyutunun yüksek olmasında etkilidir. Anne baba ya da akrabalar tarafından kardeşiyle kıyaslanan çocuklar, onları birer rakip gibi görmeye başlar ve bu durum da kıskançlık duygusunun artmasına neden olur.

 

Kardeş kıskançlığının belirtileri nelerdir?

Kardeş kıskançlığı sonucunda genellikle regresyon dediğimiz gerileme davranışlarıyla karşılaşırız. Yemek yememe, uyku problemleri, alt ıslatma, okula gitmek istememe, anneden ayrılamama gibi regresyon davranışlarının yanı sıra sürekli sevilip sevilmediğini sorma, kolay sinirlenme ve kardeşe vurma gibi davranışlarla da karşılaşılabilir.

 

Anne Baba ne yapmalı?

Kardeş kıskançlığını önleme noktasında anne ve babanın kardeş daha eve gelmeden yapması gereken şeyler vardır. Kardeş doğmadan çocuğa aileye yeni bir üyenin katılacağı, evdeki ortamın biraz daha karışık olabileceği, eve daha fazla misafir gelebileceği, bebeğin ihtiyaçlarının daha fazla olması sebebiyle onunla daha çok zaman geçirilmesinin gerekli olabileceği çocuğa anlatılmalıdır. Aynı şeylerin o bebekken de yaşandığı ve aileye gelişinin ne kadar heyecanla beklendiği ifade edilmelidir. Bu ifade sırasında fotoğraflardan, eski giysi ve oyuncaklardan faydalanabilirsiniz. Büyük çocuğa verilen ilginin tam anlamıyla azalmaması için anne ve babanın iş bölümü yapması çok önemlidir.

Bu noktada babaların eşlerinin yükünü azaltması ve olabildiğince büyük çocuğun bakımına ortak olması çok önemlidir. Fakat her çocuğun anne ve babasıyla baş başa zaman geçirme lüksü olmalıdır. Dolayısıyla büyük çocuk ile baba, küçük çocukla anne ilgilenmeli gibi bir algı doğru değildir. Büyük çocuk da kısa süreli bile olsa annesiyle baş başa kaliteli zaman geçirmelidir.

Bebekle ilgili konularda büyük kardeşin de fikri alınmalı hatta bebek bakımına o da ortak edilmelidir. Bu noktada bebeğin altını değiştirirken ıslak mendil getirmek gibi bir görev büyük çocuğa verilebilir. Anne ve babalar kardeş kavgalarında bir hakem gibi kimin haklı olduğunu araştırmaktan vazgeçmelidir. Bu durum kardeşlerin birbirlerine olan öfkesini arttırabilir.

Kardeş kavgalarında her kardeşin aynı derecede payı olduğu düşünülmelidir. Ailecek yapılacak piknik, oyun, alışveriş gibi etkinliklerle kardeşler arasındaki ilişki güçlendirilebilir. Tüm bunlar denenmesine rağmen kardeşler arasında kıskançlık boyutu yüksek ise mutlaka bir uzmandan yardım alınmalıdır.

Psikolog/Aile Danışmanı ve Oyun Terapisti
Damla DOĞRU
İnstagram: https://www.instagram.com/psikologdamladogru/
Facebook: https://www.facebook.com/psikologdamladogru/

www.marifetlikadinlar.net için Psikolog/Aile Danışmanı ve Oyun Terapisti Damla DOĞRU tarafından hazırlanmıştır. Kaynak gösterilmeden kullanılamaz.

 

Sosyal Medyada Paylaşın:

BİRDE BUNLARA BAKIN

Düşüncelerinizi bizimle paylaşırmısınız ?

  • ÇOK OKUNAN
  • YENİ
  • YORUM
error: